Deze maatschappij is een grote ziektebron

Begin dit jaar overleed mijn schoonvader. En terwijl ik een speech over hem schreef, denkend aan mijn herinneringen aan hem, realiseerde ik me dat toen hij nog werkte hij een andere man was dan na zijn pensionering. Over welk van de twee moest ik het hebben? In mijn omgeving zie ik veel mensen die inmiddels gepensioneerd zijn of dat binnenkort willen gaan doen. Wat me opvalt is dat de pensionada’s veranderd zijn. Ze zijn relaxter, ze hebben tijd voor leuke dingen en ze worden meer en meer zichzelf is mijn observatie. Het heilige moeten van vroeg naar bed want de wekker gaat vroeg, het moeten presteren en naast een drukke werkweek nog leuke dingen doen eist zijn tol.
Hierdoor besefte ik des te meer dat de inrichting van de huidige maatschappij ongezond is geworden, waarin het haast niet meer mogelijk is om alleenverdiener te zijn. De vaste lasten zijn zo gestegen dat het niet meer door 1 inkomen is op te brengen. Het tweede inkomen was vroeger nog bedoeld voor extra luxe maar tegenwoordig een bittere noodzaak om het einde van de maand te halen.
De mensen die nu bezig zijn met het plannen hun pensioen, hadden verwacht tussen hun 60e en 62e te stoppen, dit was het algemene uitgangspunt in de financiële planning tijdens mijn bankcarrière. Niemand wilde doorwerken tot zijn 65e, laat staan nog langer. Maar op deze leeftijd van 60 met pensioen gaan is voor de meeste werkenden niet meer haalbaar. De AOW is doorgeschoven en VUT en prepensioen zijn afgeschaft waardoor het gat om deze periode zelf te overbruggen enorm groot is geworden.

Als ik zeg dat ik mensen met stress en burn-out begeleid, is de meeste gehoorde reactie: ‘dan zul je het wel druk hebben’. Want iedereen herkent dit! De leeftijd waarop mensen een burn-out krijgen wordt jonger en jonger. Dit vind ik een zeer zorgelijke ontwikkeling!
Dientengevolge nemen chronische ziekten flink toe. Hier is absoluut een link naar stress te leggen. Want stress heeft veel invloed op ons lichaam. Hoe kunnen we dit tij nog keren?